μοναξιά

Tomek Setowski από Surrealismo

λεπτό
και λευκό,
τρίχωμα
εντόμου:

ένα κρυφό πάθος

σε μάτια αποδημητικά,

πως γίνεται;

μυρίζεις

βροχή
και γαμήσια
σε σάρκες χνουδωτές:

το

μοναχικό φως,
να σου ματώνει θεραπείες, 

είναι γιατί,
κλείνεις το παράθυρο
στη κόλαση, 

δεν
θήλασες
ποτέ σου φόβο. 

AlexMil (132)

ένα hotel

Colette Calascione από Surrealismo

το
γκρουμ,
έφερε μια νύχτα σε φιάλη,
με το αίμα της,

ήθελα
να πηδήξω,
από ψηλά:
δαντέλες 
νεκρές προκαλούσαν τομές
στο
διάκενο
φόβο,

το έξτρα:

γιατί φορούσα μάσκα
λαστιχένια;

για να κρύψω
τον εξπρεσιονισμό
μου,

είχα
και το όνειρο,
και αναρωτιόμουν: 

ακόμη
δεν το έκανα,
τι hotel
ήταν αυτό.

AlexMil (131)

τι νόμιζες

Colette Calascione από Surrealismo

η
γύμνια
σου,

ανάκλαση  στη γκαλερί,
με τους
υπόλοιπους, 

στο λέω για να δικαιολογήσω το έντυπο του προγράμματος:
φρεσκοπλυμένες
πετσέτες

δίπλωσα τα μάτια,
πιστωτικό
το φως,   
μου έπνιξε και το σκοτάδι,

να κουρελιάζει
και το
πάτωμα

και μπήκα

στη μπανιέρα των ενδυμάτων σου,  
τι πίστεψες,
δε είχα
χειροποίητες
ιδέες. 

AlexMil (130)