όμως, ελπίζω

Federico Hurtado από Art People Gallery

με
κατέχεις ενδιάμεσα, 

σε βλέπω,
έρχεσαι
ανοιγμένη
σε πίστωση,

θέλω να μου πεις για το χνούδι της φαντασίας σου,

σου
δίνω
τα δάκτυλα,
πρώτα
τα βάπτισα στη στέρηση:

χωρίς

φως,
μόνο με αίμα σε τσέπες:
από τα έμμηνα
της λύπης
μου,

και θέλω,

νύχτες σε φεγγάρια κρεμασμένα, 

και ξέρω,
μη το πεις:
δεν αξίζει
να περπατάς στο έδαφος,
όταν ο χρόνος κουβαλά το θάνατο.

AlexMil (129)