η μάχη

Aleksandra Waliszewska

είχε
απομείνει
μόνο
λίγη δύναμη:

του τρυφερού χώματος, 

γέμιζε
το στόμα του,
ήταν και το αίμα του φίλου,
νεκρού,
που
έσταζε
στα μάτια του

κι έμειναν  

στο χυμένο μυαλό του,  
όλοι οι νεκροί,

ήταν,  

η τελευταία του
στιγμή

AlexMil (171) 

η άνοδος

Aleksandra Waliszewska

τη
σκάλα
ανέβαινε της ενέδρας,

πιασμένος
από
την πειθώ
της πίστης του,

αγνάντευαν

οι προτομές σκελετών,  
τη θάλασσα 
με τις πνιγμένες
φωνές,

ήταν

και η σιωπή σε κύματα,
από το αίμα
των φαγωμένων
μυαλών

και ο θάνατος μιλούσε ανθρώπινα:

στο τελευταίο
σκαλοπάτι,

την
πτώση του κοιτούσα,
στην κόλαση
ήμουν
κι εγώ
λιωμένος


AlexMil (170)