έρημος σε σέπια

 

Alexander Jansson από Surrealismo

απαγγελία του ποιήματος

βαρύς
ο ήχος,
τρεμουλιάζει
τις παρατημένες ρόδες,

είναι
το ντραμς,
που διψά
για ερήμους σε  σέπια,

έγλυφε,

τον άνεμο
με τη μοίρα

και το τόξο, 
σημαδεύει
τα χέρια της βίδας,

πέρασα,
τη γουλιά του ποτού
στη γεύση της,

γιατί είσαι γυμνή;

είναι
η πομπή
που περνά στα μάτια σου,

απάντησε: 

κάθε μέρα.

© AlexMil   (19)