Tanya Miller από Surrealismo |
ένας
σκελετός,
σε πείνα:
σκελετός,
σε πείνα:
τον προσπέρασα,
μάτια,
ψαλιδισμένα
από ταμίες επιταγών
και σκιές
ισοβίτες,
στο χρεωμένο πεζοδρόμιο
του δέρματος,
τα ρούχα του
συγκρατούν
με λαχανιασμένες
πνοές:
μάτια,
ψαλιδισμένα
από ταμίες επιταγών
και σκιές
ισοβίτες,
στο χρεωμένο πεζοδρόμιο
του δέρματος,
τα ρούχα του
συγκρατούν
με λαχανιασμένες
πνοές:
ο άνθρωπος,
στην αξιοπρέπεια,
αναρτημένος με συνδετήρες,
στην αξιοπρέπεια,
αναρτημένος με συνδετήρες,
ταιριάζει,
το ξέρω,
θέλει να μοιράσει
τις μέρες,
να καταδώσει φράχτες,
να στάξει το έσχατο αίμα
στις οπές
του πολέμου
θέλει να μοιράσει
τις μέρες,
να καταδώσει φράχτες,
να στάξει το έσχατο αίμα
στις οπές
του πολέμου
όμως,
είναι παντού,
είναι παντού,
ψαλμοί τα μαχαίρια,
και φοβάται,
δεν μοιάζουν με τις πέτρες
και φοβάται,
δεν μοιάζουν με τις πέτρες
και το μέταλλο,
έχει τη γεύση λαίμαργων φεγγαριών,
έτσι,
φτύνω
και τρέχει το χώμα
στο υγρό
της υποταγής
έτσι,
φτύνω
και τρέχει το χώμα
στο υγρό
της υποταγής
και στο κρεββάτι,
τις πήλινες χειροπέδες του
φτιάχνω.
© AlexMil (32)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου