έστησα
στο βάθος,
μια διαδρομή,
το φόβο
να προσπερνώ,
του ανίκητου εχθρού:
χέρια τυφλά,
λέξεις,
δεμένες στους σπασμούς της χειραψίας,
σώματα σε υπέρταση,
να φυγαδεύουν
σπέρμα:
δεμένες στους σπασμούς της χειραψίας,
σώματα σε υπέρταση,
να φυγαδεύουν
σπέρμα:
η ζωή μας
και ζαλίστηκα,
η μπάρα στριφογύρισε τα όνειρα,
ευτυχώς,
τα έγλειφαν
καλοκάγαθες γλώσσες,
ξανακόλλησα στον τοίχο μου,
σχέδια πεινασμένα,
δάκρυζαν
στο άδειο τραπέζι,
η μπάρα στριφογύρισε τα όνειρα,
ευτυχώς,
τα έγλειφαν
καλοκάγαθες γλώσσες,
ξανακόλλησα στον τοίχο μου,
σχέδια πεινασμένα,
δάκρυζαν
στο άδειο τραπέζι,
ώ ναι,
φταίει
το λυκόφως στις τσέπες:
αδειούχες ανάγκες με σκέψεις απλήρωτες,
ένας θάνατος
επιφωνημάτων,
στη τραμπάλα της χαράς μου
και ξέφυγα,
τα μάτια σπιντάρισαν προφητείες,
τα βήματα έγιναν
από πληγές
και η πύλη,
σε σκουπίδια φιλικά,
στις βουνοπλαγιές οδήγησε
της αιωνιότητας
φταίει
το λυκόφως στις τσέπες:
αδειούχες ανάγκες με σκέψεις απλήρωτες,
ένας θάνατος
επιφωνημάτων,
στη τραμπάλα της χαράς μου
και ξέφυγα,
τα μάτια σπιντάρισαν προφητείες,
τα βήματα έγιναν
από πληγές
και η πύλη,
σε σκουπίδια φιλικά,
στις βουνοπλαγιές οδήγησε
της αιωνιότητας
© AlexMil (2)
1 σχόλιο:
υπέροχο!!!!
Δημοσίευση σχολίου