σχεδόν φυλακισμένος

Stasys Eidrigevicius

έτσι,
ξάπλωσα
στους πνεύμονες
της
σιωπής, 

είχα τη γενναιοψυχία του σάλιου

κι έγλυψα
τις
σφαίρες
που έσταζαν
από τα μάτια της,

έρπει

ο διάβολος στις πέτρες της εξομολόγησης,
παλεύει
στην αγκαλιά της
ξηρασίας:

είναι

το ύφος
που πίστευε,

και

με κρατούσε σε σκάρτο ουρανό,
το χώμα
της εκσκαφής
για να
φροντίζω

AlexMil (185)