αδιαθεσίες γνώμης

Léon Spilliaert

 οι απολαύσεις μου | έγιναν το πεινασμένο τους βλέμμα | η ακροαματική διαδικασία στο γυράδικο του βραδινού | αποστήθιζα τον κατάλογο με τις ορέξεις | οι διπλανοί σκύλοι | κυνηγούσαν τις μύγες της μπάλας | και πιο πέρα ένα μαδέρι | έδειχνε το δρόμο | για να μου στραγγίσουν το αίμα | με τη συνδρομή των χεριών τους | φαίνεται ο αριστερός καθρέπτης | με κοιτούσε μέσα από το cockpit της φαντασίας μου | και πεινούσαν οι στίχοι στη λαδόκολλα της πεδιάδας | δηλαδή πιστεύεις πως | στο λεξικό της μνήμης δεν υπάρχουν μάχες για τον έρωτα; | φοβάμαι πώς σε περικύκλωσαν ανώνυμες καρέκλες | για να καθίσουν οι καταδότες σου | είναι ίσως ο μετέωρος βράχος της νικοτίνης | που έχει σβήσει τη συνδρομή σου | στο χειμερινό θήλασμα της ανάγκης σου | ίσως φταίω κι εγώ |  που έπιασα το αρπακτικό από τα πόδια και πέταξα | ίσως και συ,  που ξεχάστηκες στη πισίνα της ερημιάς | να μονολογείς το τέλος του έρωτα

alexmil (256)