σαν θαύμα

Konstantin Prozorovsky

 

ξαναζούσε
πάντοτε,
εκεί
που
άγγιζε τον ουρανό,

ήταν

το φιλί
το δόλωμα
και μια
σταγόνα
μαύρο αίμα

AlexMil (217)