ακούς;

Konstantin Prozorovsky

δεν
υπήρξες
ποτέ,

άνθρωπε,

μόνο
μια μπάντα να τρεκλίζει στο παγκόσμιο θάνατο,

βλέπεις,

δεν τρώγεται
η πείνα με παράσιτα,

πρόσεξε,

τα μηδενικά είναι
άπειρα,
όσες 
οι γλώσσες
που γλύφουν τα ουράνια,

γι’ αυτό

και η εποχή
εθίζεται,
με λίγα εκατοστά,

όσο

είναι
τα γέλια
της λήθης
σου

AlexMil (213)