Konstantin Prozorovsky |
ο τόπος
με πολλά δόντια
και
ο φόβος
κοιλιά
του λιονταριού,
ο φόβος
κοιλιά
του λιονταριού,
κουβαλά
το σακίδιο του πρωινού,
με αλιγάτορες,
με σκουριασμένες
λαμαρίνες
με αλιγάτορες,
με σκουριασμένες
λαμαρίνες
και πήρε
το μαχαίρι
και ξόφλησε σε αίμα τα ψέματα,
και ξόφλησε σε αίμα τα ψέματα,
κι έπειτα,
είδε το μάνταλο
της κόλασης
ν’ ανοίγει:
της κόλασης
ν’ ανοίγει:
το φεγγάρι
άκουσε,
για μετεωρίτες μιλούσε
του
παραδείσου
άκουσε,
για μετεωρίτες μιλούσε
του
παραδείσου
AlexMil (218)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου