και τα δυο

Vito Campanella από Surrealismo

στην
ομίχλη, 

μιας  ψεύτικης θάλασσας

και μετά, 

το κύμα
στις φιλανθρωπικές
μαστούρες,

κοιτούσα

τον Άρη,
από το σκοτάδι:
στο αναποδογυρισμένο φεγγάρι,

η συμμορία,
μετά, 

σακούλες
στο χορό των σκουπιδιών:
η διάγνωση

και πιστόλια
σε μάτια,
να σημαδεύουν
τα γαμήσια,

ελεύθερος

και
πεθαμένος
μαζί.
 

© AlexMil   (64)