η φυγή

Liz Huston από Surrealismo

κάθε
φορά,
λέξεις κρύβει,
στο χώμα της σκιάς,
είναι,
η σιωπή,
οι άγονες βραδιές του μαντείου, 

πυροβολούν

τ' άστρα,
με λαμπερές λάσπες
και τα μάτια του,
υποκινούν καταδικασμένα βήματα, 

μοναξιά,

ολόχρυση
σε στοιχειωμένα
χείλη

και η φυγή,

ένα σκέτο ζώο χωρίς κλειδιά,

τον κοιτούν,
εργάτες μελαγχολικοί,
με μπέικον
στο θάνατο:

αριθμοί

κυματιστοί,
σε  καθρέπτες μισοθαμμένους,
με δόντια,
με χρέη,

σαν αυτόν,

σε σκυλίσια σκατά
και φτηνή μπύρα σε σταγόνες σπέρματος, 

ο δρόμος του,
κλωτσώντας κουρασμένα κρανία,
μιλώντας
με στείρες σάρκες,
με αγορασμένες μαστούρες,
με θρήνους,
που συναρμολογούν 
ξεχασμένες
ψυχές.

© AlexMil   (93)