ενοχές

Dimitry Vorsin από Surrealismo

 

πώς
σκύβω μάγκα μου,
σαν
ένοχος,

κτύπα με, 

μέχρι
να φτύσω το αίμα του σκοταδιού

κι αν

μείνει κάτι,
μάτια
είναι ,  
επιπλέουν σε δάκρυα,

είναι

και λίγο φως,
τρομαγμένο
από τον όχλο των φεγγαριών,

πυροβόλησε

λοιπόν 

κι αν ακούς μαρσαρίσματα,
ενοχές είναι,
περιπλανώμενες, 

δικές μου

και δικές
σου.

© AlexMil   (90)