σχεδόν όλοι μας

Ben Heine από Surrealismo

 

στα χέρια,
έσταζες
σπέρμα εχθρών,
μισόγυμνη,
ένας  τοίχος με βελάκια 

και
γαμούσες
καπνούς αρσενικών,

αθώα,

στον κατάλογο
με τις ποντικότρυπες,
σίγουρα,

έπαιζες όμως με μαστουρωμένες τρύπες,
η γλώσσα γλιστρούσε
μίσος,  
ένα ρινγκ,
με δόσεις άσπλαχνων
βογγητών

και οι

μικροπωλητές,
τα φερμουάρ να ξεχνούν
ορθάνοιχτα 

και συ,
να λουφάζεις στην εκδίκηση,  
τη σάρκα σου
ξανά – μαρσάροντας,

πουλώντας
θεούς,
σε γλειψίματα συνηθισμένα.

© AlexMil   (85)