Dimitri Vorsin από Surrealismo |
ρουφηξιές
αγωνίας
στο άσθμα του πρωινού,
τις έκρυψα,
μαζί με την τρομακτική
υποσημείωση:
το πιστόλι
των στίχων μου
υποσημείωση:
το πιστόλι
των στίχων μου
και άφησα
τον ρακοσυλλέκτη
εαυτό μου,
στην ανωνυμία μιας άδειας γωνιάς,
του κήπου
των ελαιών,
εαυτό μου,
στην ανωνυμία μιας άδειας γωνιάς,
του κήπου
των ελαιών,
γέμισα με αναθέματα
τις τσέπες των ιδρωμένων χεριών
κι έκλεισα
τους θεούς,
στην δημόσια τουαλέτα
με τα υπόλοιπα
τέρατα,
τις τσέπες των ιδρωμένων χεριών
κι έκλεισα
τους θεούς,
στην δημόσια τουαλέτα
με τα υπόλοιπα
τέρατα,
καφέ,
από τη γριά πουτάνα
και ο φύλακας,
ένα βραστό αυγό,
με φρυγανιές
σπιτίσιες:
και ο φύλακας,
ένα βραστό αυγό,
με φρυγανιές
σπιτίσιες:
θαμώνες,
στα σκοτάδια μου,
και η ουρά,
το ενεχυροδανειστήριο
ψυχών,
το ταμείο ανεργίας,
και οι προβοσκίδες να παίρνουν
αιτήσεις ζωής:
γράφουν κόλαση
με αριθμό
πρωτοκόλλου,
ψυχών,
το ταμείο ανεργίας,
και οι προβοσκίδες να παίρνουν
αιτήσεις ζωής:
γράφουν κόλαση
με αριθμό
πρωτοκόλλου,
σκεπτόμουν,
με όρους παράδοσης
και οι περαστικοί,
άγιοι κατά δήλωσή τους,
να σέρνουν
ταφόπλακες
υποκρισίας
να σέρνουν
ταφόπλακες
υποκρισίας
© AlexMil (89)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου