έπιασα το χαμόγελο της περιπλάνησης

το
καπάκι άνοιξα,
ο κάδος
έμοιαζε μια μοναχική ψυχή,
ευτυχώς, 
είχε μέσα
μόνο κόκκαλα
απ’
όνειρα,

βγήκα,   

κρατούσα ματωμένο τριαντάφυλλο,

χαραγμένο
στο δέρμα
της μυρωδιάς 

και ξέφυγα,
στο μέικ-απ της μέρας,
βαμμένος,  
με τη σιωπή
της
εκδίκησης 

alexmil (327)