ιδρωμένα χείλη

εμμονές
έδιωχνα
με το κλεμμένο ποτό,

βοηθούσε

και
το μηδέν,
κρατούσε το μέτρημα της θλίψη

κι όταν

τα δάκρυα
άδειαζαν το ποτήρι 

με τ’ όπλο
της ανάμνησης,   
την απόγνωση πυροβολούσα 

   
alexmil (319)