εκτός χρόνου

ξέφυγα
από
το χώρο

και ο σκοπευτής
του φόβου,
αναπνοές  έφερνε
στα γεύματα
της
μυρωδιάς,

καιγόντουσαν οι καρποί της σοδιάς

κι έσταζε
το κλάμα
από τις λόγχες
των
αιώνων

και ξαναγύρισα,  

στην
επόμενη
σκέψη 

alexmil (326)