θα διώξεις το φως είπες / και στο μπουκάλι του αίματος /
κολυμπούσε η ψυχή σου/
ήταν και οι σκιές που έκτιζαν τα ράφια της κόλασης / και συ να ζωγραφίζεις με τη σιωπή/ τους πυροβολισμούς του παραδείσου· / κρατούσες τις φλέβες του σκοταδιού / κι έπλεκες εφιάλτες / και έδειξες το κλουβί / από ατσάλινες σάρκες / τις δικές σου / κι ήμουν μέσα/
ήταν και οι σκιές που έκτιζαν τα ράφια της κόλασης / και συ να ζωγραφίζεις με τη σιωπή/ τους πυροβολισμούς του παραδείσου· / κρατούσες τις φλέβες του σκοταδιού / κι έπλεκες εφιάλτες / και έδειξες το κλουβί / από ατσάλινες σάρκες / τις δικές σου / κι ήμουν μέσα/
αγάπη μου/ και ο πιλότος της τρέλας σου / απογείωσε τις
σταγόνες της εντολής/ και προσεδάφισες
τα χάδια σου / στους βολβούς των ματιών μου/ ήταν εύκολο να ανοίξεις το δώρο
σου/ ήμουν ακόμη δεμένος με τη γλώσσα του έρωτα / και συ κρατούσες των νυχιών
σου τον εξολκέα /
alexmil (300)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου