επιτέλους

φίλε,
φόρεσε μάτια,
στο αίμα που τρέχει στα γέλια σου,

λέω,  
να σου δώσω,
και το πρέπον
πρόσωπο,

για

να πειστείς,
για το θεϊκό συρραπτικό,  
που ενώνει
τη σάρκα
με το τέλος σου,

ά

ναι έ,
φορτώνεις πέτρες
στα χρόνια
σου,
με το τσουβάλι των προσευχών,
έχεις
και το
διακόπτη
της μετάνοιας,
για παν ενδεχόμενο,

άντε,  

να σου φέρω
και τον καθρέπτη,
για να δεις πως σε βλέπουν
οι αμαρτίες
σου 

alexmil (270)