ονειρεύεται το χρήμα

Paul Rumsey

έπεφταν
κομμάτια
τα  χαμόγελα,
κατά προσευχή,
από τη θεϊκή αποχέτευση,

το μάτριξ:

ριζωμένα
στο χώμα
σάρκα και οστά,

σκέψεις στο φερμουάρ της απογοήτευσης

και
να μου λες,

πήδα με μαλάκα, 

γρήγορα,   

κατουριέμαι 



alexmil (291)